Dear Blog: I'm working right now

Dear Blog,

Fuck this shit!!

Holiday ngayon, april 9, yet nagOT na naman ako. OT NA OT PA!!

HOORAY!!

Hindi naman na bago ang situation na to, pero habang stalking my crush on IG, I saw na nasa tambayan lang sila. They're spending the holidays the usual way, chilling, tripping and doing something fun..

Well me? Ewan ko kung workaholic ba ako or hindi ako makatapos nang trabaho or masyado siguro madami yung workload ko..

I wish yung pangatlo.. Well, hindi naman ako butaw.. kaya ko namam ang trabaho.. Pero ibanh usapan na kapag madaming pagawa...

Reports, bantay accomplishment.. Reports, bantay kung anek anek.. DAYUM...

WHAT THE FUCK!!

Kapag siguro 1 year at puro ganto na lang.. I will say goodbye to you, to my friends, and to this country


BUH BYE!! BAY BAY!!

OMAE WA MOU SHINDEIRU...


LightningSnow 😂😂😂

Dear Blog: UPDATE

Dear Blog,

WELL... I'M BACK!!!

I don't know if this will mean something but I think I will revisit the times that I have in this blog.. (Well I'm supposed I'm in English Mode)

Lately, I am proceeding the to ultimate hell of being the ADULT.. ADULTING AS IT CALLED... I am busy with my work.. working super OTs (Overtimes) and busy in order to improve my standing in the workplace.. I think I have modest results.. I am in a better place..

But, I think there is still missing in my life... STILL NO LOVE LIFE!!! (HAHAHAHA)

I just thought that during the time that I am not using this blog (or some sort of...) I experienced a lot of things.. I matured as a person (quite a bit) and I established funds for myself to be used in any ways that I want.. But the main point of this post is the grind in order to get into there..

I grinded.. JUST LIKE A GAME!! I spent hours in work in order to earn money, hone my skills and gain more knowledge in the endeavor that I am doing.. I realized when we stepped on the adult world in which you will surpass your limits each time in order to be a better person. You don't want to get behind, although at times there will be persons who will get in front of you. But the bottom line is that HARDWORK is a must... Live it or take it.. That is the golden rule...

I don't think that we will see each other again.. but when I do I think I will think of better way in order to use this blog... I am not streamer, I am not reviewer, I am not a massive online personality.. I am just me...

BTW, I still don't give up my like: ANIME and GAMES!!! But as times go by, I think I am starting to like and dived into other likes such as FOOTBALL, E-SPORTS, ACTUAL SPORTS etc..

That's all

LightningSnow :))


P.S.

I want to dedicate this post to my dog SNOW... She is dead now, I think last May... LIGHTNING is left but I have a new Dog and I named her CLOUD...

Thanks

Dear Blog: Ganon talaga buhay..

Dear Blog,

Bakit ganon ang buhay?

Magiging straight to the point na tayo... Bakit kaya ganon no? Minsan talaga magsisimula ka pa lang, OLATS na... Yung tipong bubunot ka pa lang nang baril, nabaril ka na nang kalaban mo... Yung tipong, question number 1 ka pa lang, pang number 5 na yung katabi mo... ETC.... ETC... ETC...

Parang pag-ibig din yan... Hindi ka pa nga nagsisimula, talo ka na agad... Ganon talaga eh... Maraming pedeng maging dahilan... Pedeng mag sabit pala yung trips mo kaya, OLATS na... Maari din naman na may nakaunang pumorma na sa trips mo, kaya OLATS na... Maaring dadamoobs ka pa lang pero, kaibigan na agad turing sayo, kaya OLATS na...

OO hugot yun... Pero katulad nga nang sabi nang boss ko: "YAN ANG TOTOO!"

Pinaglalaruan talaga rin tayo nang mundo eh... Maari ako ngayon, bukas ikaw naman... Ang mundo magaling yan sa mga match-up match-up na wala namang katuturan... Kala mo may panghihinatnan, yun pala wala rin... That's Bullsh*t men... Isang napakalaking Bullsh*t...

Ang maganda naman dun sa simula pa lang OLATS na, at least hindi ka na mag-iinvest masyado sa kung ano man o sino man ang pino-pursue mo... Kasi mas mahirap nga naman, kung emotionally invested ka na sa isang bagay tapos wala rin naman mangyayari... In theory, masakit nga yun... In practical, TANG*NA MASAKIT TALAGA YUN..

So ang main point nang post na ito ay ganto... Minsan talaga, OLATS SA SIMULA pero maganda na siguro na ganon para hindi pa lumalim ang gulo o lumalim ang anuman na dapat lumalim... HAHAHAHAHA

Kaya mas maganda siguro na maging single pa rin... Mamili nang husto, kung saan sana hindi ka OLATS... Makakahanap rin tayo nyan men... Chill lang... Ang sabihin mo na lang sa sarili mo, OLATS EH BAKIT PA MAGIINVEST.... Kasi nga naman kung alam mo na OLATS TAPOS TULOY PA RIN, tanga ka dahil nagiinvest ka... DAMN!!

Yun Lang,
LightningSnow :)

P.S.
Matagal na rin pala hindi nagagalaw ang site na ito... Galaw galawin natin para hindi ma-stroke...

Dear Blog: BUM LIFE... IS THIS THUGANOMICS? BUM LIFE

Dear Blog,

It is finished...

All the hardwork, all the sacrifices, all the bullsh*tters, all the f*ckers..

Tapos na din.... Sa wakas...

All bad things must INDEED come to an end..

I finally finished the ultimate challenge... getting that license (I won't tell you what license).. But the point is, Ok na... Wala na akong ibang iisipin na iba... Naalala ko yung panahon na laylo ako sa pagnenet, pag-gala, pag-tambay, pag-chill... Lahat nang pasarap.. Lahat nang yun, stop muna para dito... And now, LET'S CONTINUE THIS SH*T SHALL WE? HAHAHAHAHA

Ok, isa sa mga challenges na kakaharapin nang taong natapos na ang lahat is yung paghihintay sa susunod mong gagawin...Syempre, not right off the bat, may gagawin ka na... Unless ikaw yung tipo nang tao na mahilig magplan ahead... May mga kilala akong ganon eh,,, yung tipong work agad... Well, hindi ako tipo nang taong work agad... Syempre, PAHINGA KA MUNA!!! AM I RIGHT?!!

YOU NEED TO REST, YOU DESERVED IT...

Ginawa ko tong linyang ito, kasi ito talaga ang summary para sa lahat nang pinagagawa ko no? I want to give justice ang pagpapahinga... O ang tinatawag nating BUM LIFE... Syempre, pag Bum Life, wala kang gagawing iba kundi magpakatambay... gumawa nang kung ano-ano... gumawa nang wala.. Lahat na nang gusto mong gawin, gawin mo na... Kasi naniniwala ako na ito na ang last chance mo na maging feeling estudyante.. na maging feeling palamunin sa bahay niyo, na feeling boarder sa bahay niyo... na feeling, bossing sa bahay mo... Kasi pag-nag-step up ka na sa real world, which the working world.. Everything will change... at least on my perception... Dyan na papasok na, kailangan mong magwork, for the family, for the extended family (if necessary), for the GFs (if necessary), for the future family (if necessary hahahaha). for your goals, for your wants... Ang daming pede maging drive... at syempre, hindi lahat nang to, makukuha nang libre... Sa kaso namin na nasa middle-class family, hindi lahat nakukuha.. Kaya kailangan magpakahirap para makuha..

Well, ibang kaso ang "Magtrabaho ka para makuha mo ang gusto mo" ang point nang post na ito ay.. para sa akin, dapat akong magpahinga... Dapat akong magBUM LIFE... This is my last chance!! MABUHAY ANG MABUHAY NANG TAMBAY!! Pababayaan ko yung mga seryoso agad sa buhay nila... Well, darating din naman ako dun... Pero BUM LIFE muna!!! I DESERVED THIS!!! Matagal akong naghirap, I need to recharge my drive, physically, mentally, spiritually... This is a way to recharge!!! Kaya I will give justice to this... Total alam ko rin naman na I need to step up to that "world".. madedelay nga lang, at least foe one or two months...

Kaya sa mga katulad ko na, PAHINGA MUNA!!! MABUHAY TAYO!!! HAHAHAHAHAHA

MABUHAY AND MABUHAY NANG BUM LIFE...

Well opinion ko lang to...

Pero ang bottom line, congrats sa lahat nang katulad ko... Natapos na rin ang paghihirap natin no? Ano pahinga muna? HAHAHAHAHA

Yun Lang,
LightningSnow :)

Dear Blog: FINAAAALLLLYYYYY!!! THE EEEENNNNDDDD ISSSS NEEAARRR!!!!

Dear Blog,

As an attempt para magkaroon nang something new sa may sense na blogsite na to.. Naisip kong gumawa nang entry about sa kakatapos lang pahirap/Pain in the A**/Roadblock/B*llsh*tters/at kung ano pang pedeng itawag na happening sa aking buhay...

Sa wakas... the end is near. Natapos na rin ang huling pahirap para sa inaasahang pagtatapos nang aking buhay sa aking school... Natapos ko na rin ang napakahirap na Mock Board Exam (kung nagegets niyo, edi gets niyo)

Wala lang... natapos ko na siya pero hin di yun yung main point nang post na to..

It's good to think that you don't have to think (for the meantime)... It's good to think that you don't have to worry about some school related activites anymore (for the meantime) And lastly, It's good to think that you don't have any subjects anymore (That's legit!!)

Ito ang mga ideas na nasa isip ko ngayon.. syempre masaya nga nama na isipin na Grad-waiting ka na... Kaya ngayon tengga muna... panet-net na lang muna... parelax-relax lang muna... Ang saya... pero syempre nakakapagreflect rin ako sa mga bagay na napagdaan ko for the last 5 years...

Tandaan niyo guys,,, maraming bagay rin akong napagdaanan.. Kaya nga nabuo tong blogsite na to eh,, kasi dati medyo bitter ako sa mga maraming bagay.. Bakit hindi ganto? Bakit hindi ganyan? Mga ganon tanong ba... Kadalasan nang mga post dati puro kabitteran... Bakit hindi ako sikat? Bakit ako introverted? Bakit wala akong GF? Doon lagi umiikot ang mga post dito.. SYEMPRE NAMAN... PANG-LABAS NANG SAMA NA LOOB ANG PRIMARY FUNCTION NITO NO?!!!! HAHAHAHAHA

Pero ngayon, natanggal ang lahat nang yun... Napakakontento ko ngayon sa akin buhay.. Na-achieve ko ang dream school life ko... Kahit sabihin natin na wala man lang akong magandang romance life sa buhay ko ngayon, masasabi ko na OK lang yun kesa sa umalis akong relatively unknown sa school diba... Mas masakit yun? DIba? 

Well, sa pagrereflect ko... bababa talaga ang lahat sa tamang diskarte at lakas nang loob... Labas-labas lang din nang comfort zone... Learn to take the risk... Tandaan natin, ang buhay ay isang napakalaking MONEY IN THE BANK LADDER MATCH na kung saan HIGH RISKS, HIGH REWARDS... Learn to take the risk... Kung may gusto kang itry, dapat mag effort ka rin para makamit mo yun... 

MADALING SABIHIN NO? PERO MAHIRAP GAWIN!!!

OO TAMA YUN... PERO WALA EH, YUN ANG BOTTOMLINE NUN!!!

HAHAHAHA

Kaya ano bang mga pede kong ilagay bilang golden lessons na pedeng kapulutan... Isa-isahin natin..

1) Lahat talaga ay nadadaan sa kapal nang mukha - Kung gusto mo nang lucky break, magmakapal talaga nang mukha.. Kasi kung hindi makapal ang mukha mo, shy ka... At kapag shy ka, hindi ka confident na gawin ang trip mong gawin.. Kakainin ka nang presensya nang ibang tao.. Pero syempre, may limits din ang pagkakapal nang mukha... Ikaw na bahala dun sa limits na yun...

2) Maging mabait at magkaroon nang maraming kaibigan - Simple lang naman ang solusyon sa magandang buhay... Maging mabait ka lang... Para ang ibang tao... mabait din sayo... Kapag maraming tao ang mabait sa yo, nako maraming benefits yan pre!!!

3) Gusto mong sumikat? Sali ka sa isang group/organization - Aaminin ko, ito ang nagsalba sa kin... Kapag na-involve ka sa ganto, MAGIC WILL HAPPEN!!!

4) Necessary Evils  - Kailangan talaga nito

So far... yun pa lang naman eh... Sana kapulutan niyo...

HAVE FUN!!! BASTA AKO HAVIN FUN NA!!! HAHAHA

Yun Lang,

LightningSnow :))

Dear Blog: P*tangin@ naman eh!!! Anong masama sa TAKING IT FOR GRANTED!!!

Dear Blog,

Ang kwento ko ngayon ay nagrerevolve sa nalalaapit na mock exam na gagawin sa school namin.. Ang mock exam na ito ay kailangan i-take nang mga estudyante na malapit na ang graduation at hindi ka makakagraduate hanggang hindi ito napapapasa. Ang passing percentage nang exam na ito ay napakababa, kaya sure fail ang results sa mga hindi taos puso ang pagaaral.. Kaya ang tendency ay nagkakaroon sila nang mga nth take.

Ang situation ko ay ganto, malapit na akong grumaduate.. Thus, nagtatake ako nang mock exam review subject at kailangan magtake nang mock exam sa dulo nang term. Hindi ako tulad nang iba, na last term na sa aming school. Meron pa akong isang term na natitira thus, kapag napasa ko yung mock exam, hindi pa ako mamarcha agad.. Ang mga last term na sa school namin ay sure ball pressured na ipasa yung mock exam kasi nga para marcha na sa sususnod.. WALANG PROBLEMA AT GOODBYE SCHOOL NA... Dahil sa hindi pa naman ako gragraduate agad, hindi ako pressured at tinatak ko sa isip ko na itatake ko yung mock eam for the experience, para makita ko yung mga kalakaran sa exam at kung ano yung mga lalabas sa exam... Kahit saang angulo mong tingnan, TAKING FOR GRANTED tong ginagawa ko... AT AMINADO AKO DUN... Syempre, may mga dahilan ako kung bakit pero ang point ko, ang mga dahilang ko ay sapat para sabihin na hindi ko kailangan seryohin muna ang mock exam...

Pero P@tangin@, kapag nakikipagusap ako sa ibang tao.. Panay ang sabi sa akin na SAYANG... Bakit ganon daw ang pagiisip ko? Sayang ang opportunity.. Sayang ang chance.. Ang iba sabi pa ay, dapat seryosohan na para pag nakapasa, OK na... wala nang problema... Trtry kong mag-explain pero ang usapan namin ay madodominate nang "sayang" na usapan...

OO, ganon talaga... PERO P@TANGIN@ NAMAN!!! MAGKAIBA TAYO... MAY DISKARTE KA, MAY DISKARTE AKO!!! HELLO!!!

Tama ang mga argument nang mga taong ganon.. Pero ang akin lang, hindi ko naman gagawin yung "Taking for granted" kung wala akong dahilan eh... Lahat tayo sa mundo ay may kanya kanyang circumstances.. Hindi lahat nang tao ay pare-parehas nang pinagdadaanan.. Nagkataon lang na ang daan na pinili ko ay what is good for me and for my business... Sabi ko sa sarili ko na ayaw ko pang mahirapan kasi hindi pa naman nalalapit ang graduation march ko eh... Thus, nagaaral ako pero hindi seryoso... MGA GANONG ARGUMENT BA...

Ang masasabi ko lang sa mga taong nagsasabi sa akin nang "SAYANG"... SAYANG NGA... ganon talaga eh... sayang naman talaga.. Parang sinasabi nila na edi sana kung ayaw mong magseryoso at mahirapan, edi hindi mo muna ti-nake yung Mock Exam Review Class nang sa ganon hindi ka pa magtatake nang Mock Exam sa dulo... GUYS, OO TAMA KAYO PERO ISANG MALAKING MIDDLE FINGER SA INYONG LAHAT...

ISANG MALAKING MIDDLE FINGER SA INYONG LAHAT SA PAKIKIALAM SA AKING GAME PLAN... May kanya-kanya tayong game plan... At yung akin, ginagawa ko lang...

To be fair naman sa mga kalaban ko... Tama kayo... No doubt.. Dapat ngang wag sayangin ang mga opportunities na dumarating sa buhay kasi baka hindi na ulit dumating yan... Ganon yung point niyo nakuha ko na... Pero, buhay ko to... Alam ko ang aking sarili... Alam ko ang aking kakayahan... Kaya ko naformuate ang plano ko which is, I am going to repeat my statement, good for me and good for my business..

Kaya ang Moral Lesson nang post na ito ay... KANYA KANYANG DISKARTE LANG YAN... Sa mga magtatake nang Mock Exam, good luck.. Pero kung nagkataon na bumagsak kayo sa kabila nang efforts niyo, ok lang yan... may pagkakataon pa rin... At least ako hindi stressed!!!! HAHAHAHAHA

Yun Lang,
LigthningSnow :)

Dear Blog: TAG SOMEONE THAT YOU WERE CLOSE BEFORE

Dear Blog,

Habang nag-FFB surfing, may nakita akong post na nagsasabing ganto..

"TAG SOMEONE THAT YOU WERE CLOSE WITH BEFORE"

Ganon... And parang may naalala akong tao na sakto sa description na ito... Though syempre hindi ko siya ti-nag pero habang nakita ko ang post na to, sinapian ako nang sudden loneliness.. Kasi naalala ko na close kami dati, pero ngayon hindi na... Hindi naman kami magkagalit or what.. basta bumaba lang yung level of friendship.. Babae yung kaklase ko na yun.. At syempre rare ang magkaroon nang babaeng ka-close..

Yung Kaklase ko kasing yun, close ko talaga dati.. Syempre ang pinaka-best way para maging ka-close mo yung isang tao is yung lagi mo siyang kasama.. Eh, nagkataon na kasama ko siya sa dalawang terms sa pinapasakan king school.. Tapos, dahil ang sistema sa school namin ay hindi uso yung permanent friendship ang allegiances, dumating ang point na hindi na kaming magkaklase.. And then, it happened..

Syempre, ang tendency noon ay moving on... Nakahanap siya nang friendship circle, meron din akong nahanap din.. Pero nagkakakita naman kami sa hallways, sa club activity, sa extra curricular activities or what.. Hindi naman talagang hindi nagkakitaan.. Tapos dumating ang point na maging magkaklase ulit kami sa isang subject na kailangan tapusin in three terms.. naging magka-group kami, which means for the next three terms, magkasama kami... Noong nagkaroon na nang group meetings and sessions.. parang nawala yung friendship level noong magkasama kami.. Syempre, understandable naman yun.. At syempre understandable din na mas close siya sa mga naging kasama niya for the past terms..

Pero ang masaklap dun is yung, may isa akong katropa na naging ka-close niya sa ngayon... Yung tipong parang "may patutunguhan na close", though hindi ko na problema yun.. Pag magkasama sila, para silang may sariling mundo.. Hindi ko naman talaga proproblemahin yun kasi buhay nila yun pero ang akin lang, pagka magkasama kami sa mga groups namin nag-deteriorate talaga.. Parang laging professional yung feels. Syempre from my point of view lang yun.. Ang point ko lang is nakakatampo lang nang konti.. Kahit konti man yung level na yun, nakakatampo pa rin..

Kahit sabihin natin na nagmumuka akong tanga dahil ganon yung line of thought ko.. Wala lang, just saying lang naman..

Pero, kung iisipin mo no, parang ang liit lang nang problema pero ang laki nang impact... Close kayo dati tapos makikita mo na grabe silang kaclose nang iba, tapos pagdating ulit sayo parang casual na lang... That's BURNING BRIDGES... tama ba?

Hanggang dito na lang, para kasi talagang tanga din pagka-eexpand ko yung argument na ito..

Yun Lang,
LightningSnow :)